Boş Yuva Sendromu nedir ve belirtileri nelerdir

Boş yuva sendromu, ebeveynlerin rolünün kaybı ile ilişkili aşırı acı ile karakterize edilir, çocuklar evden ayrılırken, yurtdışında çalışmaya gittiklerinde, evlendiklerinde veya yalnız yaşadıklarında..

Bu sendrom, kültürle, yani insanların, özellikle kadınların kendilerini sadece çocuk yetiştirmeye adadığı kültürlerde, evlerinden ayrılmaları, kadınların bulunduğu kültürlere göre daha fazla acıya ve yalnızlık hissine neden olur. çalışmak ve hayatlarında başka aktiviteler yapmak. 

Genel olarak, çocuklarının evden ayrıldığı dönemdeki insanlar, yaşam döngüsünde emeklilik veya kadınlarda menopoz başlangıcı gibi depresyon ve düşük benlik saygısını arttırabilecek diğer değişikliklerle karşılaşırlar.. 

Belirti ve semptomlar nelerdir

Boş yuva sendromundan muzdarip babalar ve anneler genellikle depresif koşullarla ilişkili bağımlılık, acı ve üzüntü belirtileri, çocukları için bakıcı rolünün kaybı, özellikle hayatlarını sadece çocuklarını yetiştirmeye adamış kadınlarda olmak, gitmelerini görmek çok zor. Üzüntüyü depresyondan nasıl ayırt edebileceğinizi öğrenin.

Bazı çalışmalar, annelerin çocukları evlerinden ayrıldıklarında babalardan daha fazla acı çektiğini savunmaktadır, çünkü kendilerini daha fazla kullanmadıklarını düşündükleri için kendilerini daha fazla adamışlardır..

Ne yapmalı

Çocukların evden ayrılma aşaması bazı insanlar için çok zor olabilir, ancak durumla başa çıkmanın bazı yolları vardır:

1. anı kabul

Evden ayrılan çocukları bu evreyi, ebeveynlerinden ayrıldıkları evre ile karşılaştırmadan kabul etmeliyiz. Bunun yerine, ebeveynler bu değişim zamanında çocuklarına yardım etmelidir, böylece bu yeni aşamada başarılı olabilir.

2. İletişimde kalmak

Çocuklar artık evde yaşamasa da, bu ebeveynlerinin evlerini ziyaret etmeye devam etmedikleri anlamına gelmez. Ebeveynler, ayrı yaşasalar, ziyaretler, telefon görüşmeleri veya birlikte turlar düzenleseler bile çocuklarına yakın kalabilirler.

3. Yardım isteyin

Ebeveynler bu aşamanın üstesinden gelmekte zorlanırlarsa, aile ve arkadaşlardan yardım ve destek almalıdırlar. Bu sendromu olan insanlar tedaviye bile ihtiyaç duyabilir ve bunun için bir doktor veya terapist görmelidirler.

4. Uygulama faaliyetleri

Genellikle, çocukların evde yaşadığı dönemde, ebeveynler yaşam kalitesini biraz kaybederler, çünkü sevdikleri bazı aktiviteleri yapmaktan vazgeçerler, çift olarak daha az kaliteli zamanları ve hatta kendileri için zamanları vardır.. 

Böylece, ekstra zaman ve daha fazla enerji ile eşinize daha fazla zaman ayırabilir veya hatta spor salonuna gitmek, boyamayı öğrenmek veya bir müzik aleti çalmak gibi ertelenen bir aktivite gerçekleştirebilirsiniz..