Enteral beslenme Nedir ve ne içindir?

Enteral beslenme, kişi normal bir diyet tüketemediğinde, daha fazla kalori yemek gerektiğinden veya besin kaybı olduğu için gastrointestinal sistem yoluyla tüm besinlerin veya bir kısmının uygulanmasına izin veren bir gıda türüdür. çünkü sindirim sistemini rahat bırakmak gerekir.

Bu tür beslenme, burundan veya ağızdan mideye veya bağırsağa yerleştirilebilen bir besleme tüpü olarak bilinen bir tüp yoluyla uygulanır. Uzunluğu ve yerleştirildiği yer altta yatan hastalığa, genel sağlık durumuna, tahmini süreye ve ulaşılması amaçlanan hedefe göre değişir..

Enteral beslenmenin uygulanmasının daha az yaygın bir başka yolu, bir tüpün deriden mideye veya bağırsağa doğrudan yerleştirildiği bir ostomi yoluyladır, bu tür beslenmenin olduğu gibi 4 haftadan fazla yapılması gerektiğinde belirtilir gelişmiş Alzheimer hastalarının vakaları.

Ne için

Enteral beslenme, daha fazla kalori verilmesi gerektiğinde ve bunlar normal diyetle sağlanamıyorsa veya bazı hastalıklar kalorilerin ağızdan tüketilmesine izin vermediğinde kullanılır. Ancak bağırsak düzgün çalışıyor olmalıdır.

Bu nedenle, enteral beslenmenin uygulanabileceği bazı durumlar şunlardır:

24 haftadan küçük prematüre bebekler;
Solunum sıkıntısı sendromu;
Gastrointestinal sistemin malformasyonları;
Kafa travması;
Kısa bağırsak sendromu;
İyileşme aşamasında akut pankreatit;
Kronik ishal ve inflamatuar bağırsak hastalığı;
Yanıklar veya kostik özofajit;
Malabsorpsiyon sendromu;
Şiddetli yetersiz beslenme;
Anoreksiya nervoza gibi yeme bozuklukları.

Ek olarak, bu tür beslenme, doğrudan damara yerleştirilen parenteral beslenme ile oral beslenme arasında bir geçiş şekli olarak da kullanılabilir..

Enteral beslenme türleri

Tüp yoluyla enteral beslenmeyi uygulamanın birkaç yolu vardır, bunlar arasında:

türleri	Nedir?	avantajları	dezavantajları
nazogastrik	Burundan mideye sokulan bir tüptür.	En çok kullanılan rotadır çünkü yerleştirilmesi en kolay yoldur.	Burun, özofagus veya trakeal tahrişe neden olabilir; öksürürken veya kusarken hareket edebilir ve bulantıya neden olabilir.
Orogastrik ve oroenterik	Ağızdan mideye veya bağırsağa yerleştirilir.	Yenidoğanda en çok kullanılan burun tıkanmaz.	Tükürük üretiminin artmasına neden olabilir.
nazoenteral	Burundan bağırsağa, duodenuma veya jejunum'a yerleştirilebilen bir prob.	Taşınması daha kolaydır; daha iyi tolere edilir; tüpün tıkanma olasılığını azaltır ve daha az mide rahatsızlığına neden olur.	Mide sularının etkisini azaltır; bağırsak delinmesi riski gösterir; formüllerin ve besleme şemalarının seçimini sınırlar.
gastrostomi	Doğrudan cilde mideye kadar yerleştirilen bir tüptür.	Hava yolunu engellemez; daha büyük çaplı probların kullanılmasına izin verir ve kullanımı daha kolaydır.	Ameliyatla yerleştirilmesi gerekir; artan reflü neden olabilir; cilt enfeksiyonuna ve tahrişe neden olabilir; abdominal perforasyon riski.
Duodenostomi ve jejunostomi	Prob doğrudan deriden duodenuma veya jejunum'a yerleştirilir..	Mide sularının akciğere aspirasyon riskini azaltır; postoperatif mide ameliyatlarında beslenmeye izin verir.	Ameliyat gerektiren daha zor yerleştirilir; probun tıkanması veya kopması riski taşır; ishale neden olabilir; bir infüzyon pompasına ihtiyacım var.

Bu tür besleme, bolus olarak bilinen bir şırınga ile veya yerçekimi kuvveti veya bir infüzyon pompası yoluyla uygulanabilir. İdeal olarak, en az her 3 ila 4 saatte bir uygulanmalıdır, ancak bir infüzyon pompası yardımıyla beslemenin sürekli yapılabileceği durumlar vardır. Bu tip pompa bağırsak hareketlerini taklit eder, özellikle prob bağırsağa yerleştirildiğinde beslemeyi daha iyi tolere eder..

Enteral beslenme ile bir kişi nasıl beslenir

Yiyecek ve uygulanacak miktar yaş, beslenme durumu, ihtiyaçlar, hastalık ve sindirim sisteminin fonksiyonel kapasitesi gibi bazı faktörlere bağlı olacaktır. Bununla birlikte, normal olan, saatte 20 mL'lik düşük bir hacimle beslemeye başlamaktır, bu da kademeli olarak artar..

Besinler ezilmiş bir diyetle veya enteral formülle verilebilir:

1. Ezilmiş diyet

Probdan ezilmiş ve süzülmüş yiyeceklerin verilmesinden oluşur. Bu durumda, beslenme uzmanı diyetin yanı sıra yiyecek hacmini ve uygulanması gereken zamanı ayrıntılı olarak hesaplamalıdır. Bu diyette sebze, yumrular, yağsız et ve meyvelerin dahil edilmesi yaygındır..

Beslenme uzmanı, olası yetersiz beslenmeyi önleyerek, tüm besin maddelerinin yeterli tedarikini sağlamak için diyete enteral bir formül eklemeyi de düşünebilir..

Klasik gıdaya daha yakın olmasına rağmen, bu tür beslenmenin bakteriler tarafından daha yüksek bir kontaminasyon riski vardır ve bu da bazı besinlerin emilimini sınırlayabilir. Ek olarak, ezilmiş gıdalardan oluştuğu için, bu diyet ayrıca tüpün tıkanması için daha büyük bir risk oluşturur..

2. Enteral formüller

Enteral beslenme konusunda insanların ihtiyaçlarını bastırmak için kullanılabilecek birkaç hazır formül vardır, bunlar arasında:

polimer: proteinler, karbonhidratlar, yağlar, vitaminler ve mineraller de dahil olmak üzere tüm besin maddelerini içeren formüllerdir.
Yarı Başlangıç, oligomerik veya yarı hidrolize: besinleri önceden sindirilmiş, bağırsak seviyesinde emilmesi daha kolay olan formüller;
temel veya hidrolize: bağırsak seviyesinde emilmesi çok kolay olan bileşimindeki tüm basit besin maddelerine sahiptirler.
modüler: sadece proteinler, karbonhidratlar veya yağlar gibi bir makro besin içeren formüllerdir. Bu formüller özellikle belirli bir makrobesin miktarını arttırmak için kullanılır.

Bunlara ek olarak, bileşimi diyabet, karaciğer problemleri veya böbrek bozuklukları gibi bazı kronik hastalıklara uyarlanmış başka özel formüller de vardır..

Olası komplikasyonlar

Enteral beslenme sırasında, tüp tıkanıklığı gibi mekanik problemlerden, örneğin aspirasyon pnömonisi veya mide rüptürü gibi enfeksiyonlara kadar bazı komplikasyonlar ortaya çıkabilir..

Metabolik komplikasyonlar veya dehidrasyon, vitamin ve mineral eksiklikleri, artmış kan şekeri veya elektrolit dengesizliği de ortaya çıkabilir. Ek olarak, ishal, kabızlık, şişkinlik, reflü, bulantı veya kusma vakaları da olabilir..

Bununla birlikte, bir doktordan gözetim ve rehberlik yanı sıra tüpün ve beslenme formüllerinin uygun şekilde kullanılması durumunda tüm bu komplikasyonlardan kaçınılabilir..

Ne zaman kullanılmamalıdır?

Enteral beslenme, yüksek bronkoaspirasyon riski olan hastalar için kontrendikedir, yani tüpten gelen sıvı akciğerlere girebilir, bu da yutma güçlüğü olan veya ciddi reflüden muzdarip kişilerde daha yaygındır..

Ek olarak, dekompanse veya kararsız olan, kronik ishal, bağırsak tıkanıklığı, sık kusma, mide kanaması, nekrotizan enterokolit, akut pankreatit veya bağırsak atrezi olan vakalarda enteral beslenme kullanmaktan da kaçınılmalıdır. Tüm bu durumlarda, en iyi seçenek genellikle parenteral nütrisyon kullanmaktır. Bu tür beslenmenin nelerden oluştuğunu görün.