Osteomyelit Nedir, Belirtileri ve Tedavisi

Osteomiyelit, genellikle bakterilerin neden olduğu, ancak mantar veya virüslerin de neden olabileceği kemik enfeksiyonuna verilen addır. Bu enfeksiyon, kemiğin doğrudan kontaminasyonu, derin bir kesim, bir protezin kırılması veya implantı yoluyla gerçekleşir, ancak apse, endokardit veya tüberküloz gibi bulaşıcı bir hastalık sırasında kemiğe kan dolaşımından da ulaşabilir. , örneğin. 

Herkes genellikle bir kişiden diğerine bulaşıcı olmayan bu enfeksiyonu geliştirebilir ve neden olunan semptomlar, etkilenen bölgedeki lokal ağrı, şişlik ve kızarıklığın yanı sıra ateş, bulantı ve yorgunluğu içerir. Ek olarak, osteomiyelit evrim zamanına, enfeksiyon mekanizmasına ve organizmanın tepkisine göre sınıflandırılabilir:

• akut: hastalığın ilk 2 haftasında teşhis edildiğinde;
• subakut: 6 hafta içinde teşhis ve teşhis edilir;
• Chronicle: 6 haftadan fazla sürdüğünde veya bir apse oluşturduğunda, genellikle yakında tanımlanmadığı ve tedavi edilmediği, aylar ve hatta yıllarca sürebilen yavaş ve sürekli gelişen ve kötüleştiği için olur.

Osteomyelit, yüksek dozlarda ve uzun süre antibiyotikler gibi mikroorganizmaları ortadan kaldırmak için ilaçların kullanımı da dahil olmak üzere zor ve zaman alıcı bir tedaviye sahiptir. Cerrahi, daha ağır vakalarda, ölü dokuyu çıkarmak ve iyileşmeyi kolaylaştırmak için de gösterilebilir..

Ana nedenler

Osteomyelit gelişimi ile ilişkili ana faktörlerden bazıları şunlardır:

• Deri veya diş apsesi;
• Kesikler, yaralar, bulaşıcı selülit, enjeksiyonlar, cihazın ameliyatı veya implantasyonu gibi cilt lezyonları;
• Kazalarda kemik kırığı;
• Eklem veya kemik protezi implantı;
• Endokardit, tüberküloz, bruselloz, aspergilloz veya kandidiyaz gibi yaygın enfeksiyonlar.

Osteomiyelit, yetişkinler ve çocuklar da dahil olmak üzere herhangi bir kişide ortaya çıkabilir. Bununla birlikte, dekompanse diyabeti olan, kronik olarak kortikosteroid kullanan veya kemoterapi gören, örneğin kan dolaşımını bozan, nörolojik hastalıkları olan veya yakın zamanda ameliyat olmuş kişiler gibi bağışıklığı zayıflamış insanlar Bu tür bir enfeksiyonu daha kolay geliştirme riski daha yüksektir, çünkü bunlar kemiğe sağlıklı kan akışını tehlikeye atan ve mikroorganizmaların çoğalmasını destekleyen durumlar. 

Nasıl belirlenir

Hem akut hem de kronik osteomiyelitin ana semptomları şunlardır:

• Kronik fazda kalıcı olabilen lokal ağrı;
• Etkilenen bölgede şişme, kızarıklık ve ısı;
• Ateş, 38-39ºC;
• titreme;
• Bulantı veya kusma;
• Etkilenen bölgeyi hareket ettirmede zorluk;
• Cilt apsesi veya fistülü.

Tanı klinik muayene ve tamamlayıcı testler ve laboratuvar testleri (kan sayımı, ESR, PCR) ve radyografi, tomografi, manyetik rezonans veya kemik sintigrafisi ile konur. Enfeksiyondan sorumlu mikroorganizmayı tanımlamak için enfekte olmuş bir parça da çıkarılmalıdır, bu da tedaviyi kolaylaştırır.

Doktor ayrıca osteomiyeliti septik artrit, Ewing tümörü, selülit veya derin apse gibi benzer semptomlara neden olabilecek diğer hastalıklardan ayırmaya da dikkat edecektir. Kemik ağrısının ana nedenlerini nasıl ayırt edebileceğinizi kontrol edin. 

Tedavi nasıl yapılır

Osteomyelit varlığında, ortopedist tarafından yönlendirilen hızlı bir etkiye sahip güçlü ilaçlarla iyileşmeye izin vermek için tedavinin mümkün olan en kısa sürede yapılması gerekir. Damarda antibiyotik başlatmak için hastanede kalmak, mikroorganizmayı tanımlamak için testler yapmak ve hatta ameliyatı yapmak gerekir.

İlaçlarla klinik iyileşme varsa, evde oral oral ilaçlarla tedaviye devam etmek mümkündür..

Amputasyon gerektiğinde?

Amputasyon sadece son çare olarak gereklidir, kemik tutulumu çok şiddetli ise ve klinik tedavi veya cerrahi ile iyileşmediyse, kişi için yüksek bir yaşam riski sunar.

Diğer tedaviler

Hiçbir ev tedavisi, osteomiyeliti tedavi etmek için doktor tarafından yönlendirilen ilaçların yerini almamalıdır, ancak iyileşmeyi hızlandırmanın iyi bir yolu dinlenmek ve iyi bir hidrasyon ile dengeli bir diyet sürdürmektir..

Fizyoterapi osteomiyeliti iyileştirmeye yardımcı olan bir tedavi değildir, ancak tedavi sırasında veya sonrasında yaşam kalitesini korumak ve iyileşmeye yardımcı olmak için yararlı olabilir..