Rahimdeki yaraların belirtileri ve nedenleri

Bilimsel olarak servikal veya papiller ektopi adı verilen servikal yaraya serviks bölgesinin iltihabı neden olur. Bu nedenle, alerjiler, ürünlerde tahrişler, enfeksiyonlar gibi çeşitli nedenleri vardır ve hatta her yaştan kadınlarda olabilecek çocukluk ve hamilelik de dahil olmak üzere kadının yaşamı boyunca hormon değişikliklerinin etkisinin nedeni olabilir.. 

Her zaman semptomlara neden olmaz, ancak en yaygın olanı akıntı, kolik ve kanamadır ve tedavi koterizasyon ile veya enfeksiyonları iyileştirmeye ve savaşmaya yardımcı olan ilaç veya merhemlerle yapılabilir. Rahimdeki yara iyileştirilebilir, ancak tedavi edilmezse artabilir ve hatta kanser olabilir..

Belirtileri nelerdir

Rahimdeki yaraların belirtileri her zaman mevcut değildir, ancak şunlar olabilir:

• Külot kalıntıları;
• Sarımsı, beyaz veya yeşilimsi vajinal akıntı;
• Pelvik bölgede kolik veya rahatsızlık;
• İdrar yaparken kaşıntı ve yanma olabilir;
• Cinsel ilişkiden sonra vajinal kanama olabilir.

Servikal yaranın teşhisi, jinekoloğun uterusu görebildiği ve yaranın boyutunu değerlendirebileceği test olan bir pap smear veya kolposkopi ile yapılabilir. Bakire kadında, doktor külotları analiz ederken ve kızlık zarını kırmaması gereken vulva bölgesinde pamuklu çubuk kullanarak deşarjı gözlemleyebilecektir..

Nasıl tedavi edilir

Rahimdeki yaraların tedavisi, doktor tarafından belirlenen süre boyunca günlük uygulanması gereken lezyonun iyileşmesini kolaylaştırmak için iyileşen veya hormonlara dayanan jinekolojik kremlerin kullanılmasıyla yapılabilir. Başka bir seçenek, lazer veya kimyasallar kullanan yaranın koterizasyonunu yapmaktır. Daha fazla bilgi için: Rahimdeki yaranın tedavisi. 

Örneğin kandidiyaz, klamidya veya uçuk gibi bir enfeksiyondan kaynaklanıyorsa, jinekolog tarafından reçete edilen antifungaller, antibiyotikler ve antiviraller gibi mikroorganizmaya karşı savaşmak için spesifik ilaçlar kullanılmalıdır.. 

Ek olarak, uterusta bir yara olan kadınlar hastalıklarla enfekte olma riski daha yüksektir, bu nedenle prezervatif ve HPV aşısı gibi daha fazla dikkat etmelidirler..

Bir yaralanmayı olabildiğince erken tanımlamak ve sağlık risklerini azaltmak için, tüm kadınların yılda en az bir kez bir jinekologla randevu alması ve taburcu gibi belirtiler olduğunda derhal tıbbi yardım almanız önemlidir.. 

Ana nedenler

Servikal yaranın nedenleri tam olarak bilinmemektedir, ancak tedavi edilmemiş iltihaplanma ve enfeksiyonlara bağlanabilir, örneğin:

• Çocukluk, ergenlik veya menopozda hormon değişiklikleri;
• Hamilelik sırasında uterustaki değişiklikler;
• Doğumdan sonra yaralanma;
• Prezervatif ürünlerine veya tamponlara alerji;
• HPV, Klamidya, Kandidiyaz, Sifiliz, Belsoğukluğu, Herpes gibi enfeksiyonlar.

Bu bölgedeki bir enfeksiyona yakalanmanın ana yolu, özellikle prezervatif kullanılmadığında kontamine bir kişiyle yakın temas etmektir. Birçok samimi partnere sahip olmak ve yeterli samimi hijyene sahip olmamak, bir yaranın gelişimini de kolaylaştırır. 

Rahimdeki yara hamile kalmayı engeller?

Servikal yara hamile kalmak isteyen kadını rahatsız edebilir, çünkü vajinanın pH'ını değiştirirler ve sperm uterusa ulaşamaz veya bakteriler tüplere ulaşabilir ve pelvik inflamatuar hastalığa neden olabilir. Bununla birlikte, küçük yaralanmalar genellikle hamileliği engellemez.

Bu hastalık, bu dönemde hormonlardaki değişikliklerden dolayı yaygın olan ve iltihaplanma ve enfeksiyon rahmin, amniyotik sıvının ve bebeğin içine ulaşarak riske neden olabileceğinden en kısa zamanda tedavi edilmesi gereken hamilelik sırasında da ortaya çıkabilir. büyüme, erken nefes alma, göz ve kulak değişiklikleri gibi komplikasyonlara neden olabilen kürtaj, erken doğum ve hatta bebeğin enfeksiyonu.  

Rahimdeki yara kansere neden olabilir?

Rahimdeki yara genellikle kansere neden olmaz ve genellikle tedavi ile çözülür. Bununla birlikte, hızla büyüyen yaralarda ve tedavi düzgün bir şekilde gerçekleştirilmediğinde, kanser olma riski artar..

Ek olarak, uterusta bir yaranın kanser olma şansı, HPV virüsünden kaynaklandığında daha fazladır. Kanser jinekolog tarafından yapılan bir biyopsi ile doğrulanır ve tanı doğrulanır onaylanmaz cerrahi ve kemoterapi ile tedaviye başlanmalıdır..