Anasayfa » Psikolojik Bozukluklar » Kompülsif Akümülatörler Nedir, Belirtileri ve Tedavisi

    Kompülsif Akümülatörler Nedir, Belirtileri ve Tedavisi

    Kompülsif akümülatörler, artık kullanışlı olmasalar bile eşyalarını atmak veya terk etmekte büyük zorluk çeken kişilerdir. Bu nedenle, bu insanların evinde ve hatta işyerinde biriken birçok nesneye sahip olması, çeşitli yüzeylerin geçişini ve kullanımını önlemek yaygındır..

    Genellikle biriken nesneler rastgeledir ve çöp kutusunda bile bulunabilir, ancak kişi bunları gelecekte gerekli olarak görür veya yüksek parasal değere sahip olabilir..

    Bu bozukluğu aile veya arkadaşlar tarafından tanımlamak kolay olabilir, ancak genellikle kişinin kendisi bir problemi olduğunu tanımlayamaz ve bu nedenle tedavi aramaz. Diğer durumlarda, hastalık hafiftir ve günlük aktiviteleri etkilemediği için fark edilmez veya tedavi edilmez. Bununla birlikte, şüphe olduğunda, tanıyı doğrulamak ve uygun tedaviyi başlatmak için bir psikoloğa danışmak önemlidir..

    Bozukluğun ana belirtileri

    Tipik olarak, kompulsif akümülatörler aşağıdakiler gibi belirtiler gösterir:

    • İşe yaramadıklarında bile nesneleri çöp kutusuna atmakta zorluk;
    • Eşyalarınızı organize etmede zorluk;
    • Evin her yerinde nesneleri biriktirin;
    • Nesnesiz olma korkusu;
    • Gelecekte ihtiyaç duyabilecekleri için bir nesneyi çöpe atamayacaklarını hissedin;
    • Zaten aynı şeylerden birkaçına sahip olsalar bile, yeni nesneleri arayın.

    Buna ek olarak, kompülsif akümülatörler olan insanlar da, özellikle daha ciddi durumlarda, kendi durumlarından ve evlerinin görünüşünden utandıklarından daha izole olurlar. Bu nedenle, bu insanların örneğin depresyon gibi diğer psikiyatrik hastalıklara yakalanma olasılığı daha yüksektir..

    Bu belirtiler çocuklukta ortaya çıkabilir, ancak kişi kendi eşyalarını almaya başladığında yetişkinlikle daha da kötüleşir..

    Bazı durumlarda, aşırı birikim yapan kişi, iç mekanlarda yaşayabilen ve az koşulu olan birkaç on veya yüzlerce hayvana sahip olsa bile, hayvanları biriktirebilir.

    Bir akümülatörü toplayıcıdan nasıl ayırt edebilirim?

    Genellikle akümülatör bir koleksiyoncu ile karıştırılabilir veya koleksiyon yapmak için bir bahane bile kullanabilir, sadece diğerleri onu garip bir şekilde görmez.

    Bununla birlikte, her iki durumu da ayırt etmenin kolay bir yolu, normalde, koleksiyoncunun koleksiyonunu göstermek ve organize etmekten gurur duyması, akümülatör ise gizli kalmayı ve biriktirdiği nesneleri gizlemeyi tercih etmenin yanı sıra, kendini organize etmekte çok zorlanıyor..

    Bu bozukluğa neden olan nedir

    Bir kişinin aşırı nesne birikiminin kesin nedeni bilinmemektedir, ancak bunun genetik faktörler, beyin fonksiyonu veya kişinin hayatındaki stresli olaylarla ilişkili olması mümkündür..

    Tedavi nasıl yapılır

    Kompulsif akümülatörlerin tedavisi davranışçı terapi ile yapılabilir ve psikolog, şeyleri tutma arzusuna neden olan kaygının nedenini keşfetmeye çalışır. Bununla birlikte, bu tedavinin kişiden çok fazla özveri gerektirmesi nedeniyle etkili olması birkaç yıl sürebilir.

    Antidepresan ilaçlar da tedaviyi tamamlamak için kullanılabilir ve hastanın kompulsif birikim arzusundan kaçınmasına yardımcı olur, ancak bu durumda bir psikiyatrist tarafından belirtilmelidir..

    Normalde, kompülsif akümülatörler, durumlarının bir hastalık olduğunu fark etmedikleri için tedavi aramazlar, bu nedenle aile ve arkadaşlar, kişinin iyileşmesine yardımcı olmada çok önemli bir rol alır..

    Olası komplikasyonlar

    Birikim biraz rahatsız edici bir bozukluk gibi görünse de, gerçek şu ki, özellikle sık alerjiler ve enfeksiyonlarla ilgili çeşitli sağlık risklerine sahip olabilir, çünkü nesnelerin fazlası evi temizlemeyi daha zor hale getirir, birikimini kolaylaştırır bakteri, mantar ve virüsler.

    Ek olarak, nesnelerin birikme derecesine bağlı olarak, nesneler kişiye düşebileceğinden, kazara düşme veya hatta gömme riski de olabilir..

    Psikolojik düzeyde, kompülsif akümülatörlerin de izole olma olasılığı daha yüksektir ve özellikle problemi tanıdıkları, ancak tedaviyi istemedikleri veya yapamadıkları zaman şiddetli depresyon geliştirebilirler..