Boerhaave sendromu

Boerhaave sendromu, özofagusta spontan bir rüptür görünümünden oluşan şiddetli göğüs ağrısı ve nefes darlığı gibi semptomlara neden olan nadir bir sorundur..

Genellikle Boerhaave sendromuna, yoğun kusmaya, karın basıncının artmasına ve yemek borusu kaslarının yırtılmaya neden olan aşırı zorlanmaya neden olan aşırı yiyecek veya alkol alımı neden olur..

Boerhaave sendromu tıbbi bir acil durumdur ve bu nedenle, ilk 12 saat içinde tedaviye başlamak ve solunum durması gibi ciddi komplikasyonlardan kaçınmak için akut göğüs ağrısı veya nefes darlığı yaşarsanız derhal hastaneye gitmek önemlidir..

Boerhaave sendromunun belirtileri

Boerhaave sendromunun ana belirtileri şunları içerir:

• Yutulduğunda kötüleşen şiddetli göğüs ağrısı;
• Nefes darlığı hissi;
• Yüzün veya boğazın şişmesi;
• Ses değişikliği.

Genellikle, bu semptomlar kusmadan sonra ortaya çıkar, ancak bazı durumlarda, yemek yerken veya su içerken de bir süre sonra ortaya çıkabilir, örneğin.

Ek olarak, semptomlar her durumda değişir ve aşırı su içmek, ateş veya sürekli kusma gibi tamamen farklı belirtiler gösterebilir. Bu nedenle, sendrom genellikle diğer kardiyak veya gastrointestinal problemlerle karıştırılabileceğinden tanı genellikle gecikir..

Boerhaave sendromu tedavisi

Yemek borusu rüptürünü düzeltmek ve gastrik asitlerin ve yiyeceklerden bakteri birikmesi nedeniyle göğüste genellikle gelişen enfeksiyonu tedavi etmek için Boerhaave sendromunun tedavisi acil cerrahi ile hastanede yapılmalıdır..

İdeal olarak, o zamandan sonra hastanın yaşam beklentisini yarıya düşüren genel bir enfeksiyonun gelişmesini önlemek için yemek borusunun yırtılmasından sonraki ilk 12 saat içinde tedaviye başlanmalıdır..

Boerhaave sendromunun teşhisi

Boerhaave sendromunun tanısı göğüs röntgeni ve bilgisayarlı tomografi ile yapılabilir, ancak mide ülseri, enfarktüs veya akut pankreatit gibi benzer semptomları olan diğer hastalıkları dışlamak için hastanın geçmişine erişim önemlidir. daha yaygındır ve sendromu kapsayabilir.

Bu nedenle, hastaya her zaman, mümkünse, hastanın tıbbi geçmişini bilen veya semptomların başlama anını tanımlayabilen bir aile üyesi veya yakın bir kişi eşlik etmelidir..